بوی باران، بوی سبزه، بوی خاک …
شاخه های شسته، باران خورده، پاک …
آسمان آبی و ابر سپید …
برگهای سبز بید …
عطر نرگس، رقص باد …
نغمه و بانگ پرستوهای شاد …
خلوت گرم کبوترهای مست …
نرم نرمک میرسد اینک بهار …
خدایا ...
آسمان را سقفی از باران رحمتت بساز ...
و زمین را بستری از کویِ آرامش ...
دوست را دریایی از محبت بیکران ...
و خلوتم را با سایه مهربانت همسایه ساز ...
یادم ﺑﺎﺷﺪ ﻓﺮﺩﺍ ﺩﻡ ﺻﺒﺢ ﺟﻮﺭ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺎﺷﻢ ...
ﺑﺪ ﻧﮕﻮﯾﻢ ﺑﻪ ﻫﻮﺍ، ﺁﺏ، ﺯﻣﯿﻦ ...
ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﺎﺷﻢ، ﺑﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﺷﻬﺮ ...
ﻭ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﻨﻢ، ﻫﺮ ﭼﻪ ﮔﺬﺷﺖ ...
ﺧﺎﻧﻪ ﯼ ﺩﻝ، ﺑﺘﮑﺎﻧﻢ ﺍﺯﻏﻢ ...
ﻭ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻤﺎﻟﯽ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﮔﺬﺷﺖ ...
ﺑﺰﺩﺍﯾﻢ ﺩﯾﮕﺮ، ﺗﺎﺭ ﮐﺪﻭﺭﺕ، ﺍﺯ ﺩﻝ ...
بالاخره یه نوروز جدید تو راهه و هرکی تو فکـر هفت سین خودشه ...
بعضیا هفت سینشون “سنجد “ و “سیر” و “سماق” و
“سرکه” و “سیب” و “سبزه” و “سوسن“ـه ...
در همین نزدیکی ...
کوچه باغی زیباست ...
که درآن خاطره هایم پیداست ...
آسمانش آبی است ...
اندکی محبت ...
قدری مهربانی ...
ذره ای گذشت ...
هر چه می خواهی شوق، شور و شعف ...
زندگی همین است ...
مهربان، گوش کن ...
اگر صدای نفس های پاییز را می شنوی ...
صدای قدم های بهاری را هم خواهی شنید ...
و این همان زندگی است ...
ادامه مطلب ...اهل آرامش که شدی، آرام آرام درک می کنی ...
که ساکنین این وادی، همه عاشق به هم و اهل همدلی اند ...
اهل آرامش که شدی، از گذشته به آرامی عبور می کنی، ...
و روح و روانت را با ناملایمات قدیمی آزرده نمی کنی ...
ادامه مطلب ...
وﻗﺘﯽ تو جبهه ﻫﺪﺍﯾﺎﯼ ﻣﺮﺩﻣﯽ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﯾﻢ ﺩﺭ ﻧﺎﯾﻠﻮﻥ ﺭﻭ ﺑﺎﺯﮐﺮﺩﻡ ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﯾﮏ ﻗﻮﻃﯽ ﺧﺎﻟﯿﻪ ﮐﻤﭙﻮﺗﻪ ﮐﻪ ﺩﺍﺧﻠﺶ ﯾﮏ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﺳﺖ، ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ:
ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺭﺯﻣﻨﺪﻩ ﺳﻼﻡ، ﻣﻦ ﯾﮏ ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯ ﺩﺑﺴﺘﺎﻧﯽ ﻫﺴﺘﻢ. ﺧﺎﻧﻢ ﻣﻌﻠﻢ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﻤﮏ ﺑﻪ ﺭﺯﻣﻨﺪﮔﺎﻥ ﺟﺒﻬﻪ ﻫﺎﯼ ﺣﻖ ﻋﻠﯿﻪ ﺑﺎﻃﻞ ﻧﻔﺮﯼ ﯾﮏ ﮐﻤﭙﻮﺕ ﻫﺪﯾﻪ ﺑﻔﺮﺳﺘﯿﻢ.
ادامه مطلب ...
ﮔﺎﻫﯽ ﺣﺘﯽ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺣﺮﻑ ﺯﺩﻥ ﮐﺎﻓﯽ ﻧﯿﺴﺖ ...
ﺑﺎ ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺳﮑﻮﺕ ﺭﺳﯿﺪ ...
ﺑﻪ ﯾﮏ ﻟﺒﺨﻨﺪ ...
ﺑﻪ ﯾﮏ ﻧﮕﺎﻩ ...
ﺭﻫﺎﯾﺸﺎﻥ کرد ...
مهربانا ...
رهایم کن ...
از تمنای محبوب شدن ...
از تمنای ستایش شدن ...
از تمنای احترام ...
از تمنای تعریف و تمجید دیگران ...
از تمنای ترجیح من بر دیگران ...
از تمنای به حساب آمدن ...
از تمنای تایید شدن ...
از تمنای شهرت ...