بارالها ...
زمستانی دیگر به سر رسید و بهاری دیگر سرآمد .
چه دشوار سالی بر ما گذشت و ما همه را دیدیم و تحمل کردیم ،دم برنیاوردیم تاشایدزندگی دوباره ...
طعم خوبی ،
مهربانی ،
زیبایی،
وعشق ...
را ازسر بگیرد وهرچند سخت گذشت ولی باز هم زیبا بود .شاید خیلی ها در حسرت همین روزهای سخت ما بودن .هر چه بود گذشت .
گذشته مانند آفتاب درخشانی است که به سرعت میرود تا در پشت افقهای دوردست ناپدیدگردد...ولی آینده ای هم در پیش است .
آیند ه ای که هیچ گاه نمیتوان پیش بینی درستی از آن داشت .آینده مانند ابری تیره وتار به نظر میرسد که هیچ امیدی به تابش نیست ولی حس غریبی به من میگوید که میتوان مثل حالا که بهار است تمام روزهای زندگی را بهار روز دیگر قرار داد.میتوان قهر وکینه را کنار گذاشت و باعشق زندگی کرد .
میتوان به یک لبخند....یک کلام وحتی یک نگاه دل خوش کرد .
میتوان منتظر تابش آفتابش نشست تا شاید روزی از پشت کوه های سر به فلک کشیده ،طلوع کند ...
حتما طلوع خواهد کرد ...
داداش عزیزم ...امیدوارم هر روزت بهار روز دیگرت باشد ...
روزهایت بهاری و بهارت جاودانه ...
سپاس آبجی مهربونم ...