گاه کمی تیره ...

همه چیز گاه اگر کمی تیره می نماید ...
باز روشن می شود زود ...
 

آدمهای آرام ...

مراقب آدمهای "آرام" زندگیتان باشید ...
آنهایی که "گوش" میدهند ...
دیرتر "غمگین" میشوند ...
سخت "عصبانی" میشوند ...
 

فکر را پر بدهید ...

نیمایوشیج چه زیباگفت:

"فکر را پر بدهید" ...
و نترسید که از سقف عقیده برود بالاتر ...

"فکر باید بپرد" ...
برسد تا سرکوه تردید ...
و ببیند که میان افق باورها
کفر و ایمان چه به هم نزدیکند ...
 

آرام باش ...

آرام باش  ...

حوصله کن ...
از ریگ های ته جویبار شنیده ام ...
آب های زودگذر، ...
هیچ فصلی را نخواهند دید ...
 

از آدمها نپرسید ...

از آدمها نپرسید "چرا" ناراحتن ...
برای اشکها و بغضهایشان ... "دلیل" نخواهید ...
بغض های ناخواسته ...
گریه های بی اراده ...

مهربانا ...

مهربانا ...

کمکم کن همیشه ...

گل های پدربزرگ ...

از مادر بزرگم پرسیدم ...
هیچ وقت پدر بزرگ برایت گل خرید؟
گفت: تمام دامن هایی که برایم خرید, گل دار بودند ...

...
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
 

آرامش ...

" آرامش"

به معنای آن نیست که صدایی نباشد، ...
مشکلی وجود نداشته باشد، ...
یا کار سختی پیش رو نباشد، ...
" آرامش" یعنی در میان صدا، مشکل و کار سخت، دلی آرام وجود داشته باشد ...

" لحظه هات آرام ... دلت آرام تر "

مهربانی ...

ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﯾﮏ ﺳﻠﻮﮎ ﺍﺳﺖ ...
ﯾﮏ ﻧﯿﺎﺯ ...
ﻧﯿﺎﺯﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﺩﻡ ﮔﻤﺸﺪﻩ ﺍﻣﺮﻭﺯ ...
ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﯾﮏ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺍﺳﺖ ...
"ﺑﺎﻭﺭ ﮐﻨﯿﻢ ﺁﺩﻣﻬﺎﯼ ﺧﻮﺏ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﻧﺨﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﻫﻔﺖ ﺧﻂ ﺑﺎﺷﻨﺪ"
ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺘﺎﻥ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺷﺎﯾﺪ ﭘﺸﺖ ﻫﺮ ﻟﺒﺨﻨﺪﺷﺎﻥ، ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺭﻧﺠﯽ ﺑﻪ ﺩﻭﺵ ﺩﻝ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﺩﻭﺳﺘﺘﺎﻥ ﺩﺍﺭﻧﺪ؛ ...
ﻻ‌ﺑﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺭﺯﺵ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻨﺪ!
ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺣﺮﻣﺖ ﺍﺳﺖ، ﻣﻨﻔﻌﺖ ﻧﯿﺴﺖ ...
ﺧﻠﻮﺹ ﺍﺳﺖ، ﺭﻧﮕﺎﺭﻧﮓ ﺷﺪﻥ ﻧﯿﺴﺖ ...
ﺻﻔﺎﯼ ﺩﻝ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻼ‌ﻫﺖ ﻧﯿﺴﺖ ...
ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺪﺍﺭﯾﻢ ...

ﺑﯽ ﺭﯾﺎ، ﭘﺎﮎ ﻭ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﻭﺟﻮﺩ ﻻ‌ﯾﻖ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﺑﺎﺷﯿﻢ ...


روزگارت پراز مهربانى ...

و آن زمان ...

و آن زمان فرا رسید ...

هم اینک شاید کیلومترها از هم فاصله داریم ... اما دل هایمان در نزد هم آرام میگیرد ...